Gruzja i Armenia dzień 5 Tbilisi

Czwartek, 30 czerwca 2016 · dodano: 22.08.2016 | Komentarze 1

Pokaż trasę GPSEtap krótki 30 km, ale jazda przez Tbilisi to hardkor rowerzysta tam nie istnieje. Jest złem przeszkodą. Stresik był nawigowanie do legendarnego Guest Hause Irina na Ninoshvili trudne. Ale. warto było okazało się , że Irina odeszła tak przykro naj przyjaciel polaków w Tblisi. Przyjęła nas Luna jej córka i było zacnie albo nawet niewyobrażalnie jej empatia kładła na kolana. Ruszyliśmy pieszo i metrem w miasto 1 cel carskie banie. Łaźnie gruba rura w baseniku woda o temperaturze b wysokiej,sauna. Andrej myślał , że zostanie ugotowany i podany w formie rosołu po przywidzku . Ja wziąłem kultowy piling szorstką szmatą ( w domu stosuję to samo od 1 pobytu w 2012 polecam) i jeszcze kosił mnie ten sam bos co. 4 lata wcześniej. Odpoczynek i. zwiedzanie naprawdę pięknego Tblisi ( ohyda Erewania) Siminda Sameba stare miasto i pieszko na nocleg i mecz Polska Portugalia hiicior mistrzostw EU. Luna pomogła mi usmażyć jajecznicę był tzw dyskretną 3 ręką coś niesamowitego. Dała litr saperawi na mecz wrócił jej syn dodał 2 i mecz był winny szkoda tylko dramatu rzutów karnych bo gorsi nie byliśmy i pl mogła wygrać te zawody w kopaną kulkę. Spać, ach spać słodko po gruzińsku.

Słynne Carskie banie © beduks


Lody polskie w Gruzji © beduks

Auto na kołkach © beduks

Ciminda Sameba © beduks

Na moście nad Kurą © beduks

Plac prze Samebą © beduks

Potęga Sameby © beduks

Widok z okna Irina Guest House © beduks

Jajeczniczka w Irina haus © beduks

Gruzja i Armenia dzień 4 Mccheta

Środa, 29 czerwca 2016 · dodano: 19.08.2016 | Komentarze 1

Po "pociągajaącej" nocy ruszyliśmy piękną trasą do skalnego miasta Up... .Tam kawka i dalej a dalej było żle bardzo żle. Upał niemiłosierny i Andrzej doznał zatrucia słabł chłopina w oczach. W małej wioseczce kazali pić czaczę ale nie chciał. Dwie godziny nad rzeką i leki niewiele zmieniły. Ja złapałem 2 gumę. Załatwiłem stopa i z rowerami podrzucili nas na stację. Tam nikt nie umiał powiedzieć kiedy pojezd przyjedzie. A plany były nawet szpitalne. W dworcowej restauracji cud leki zaczęły działać czy co AS ożył. Nawet do supry się przyłączył na którą zaprosił nas lokalny watażka. Okazało się, że teraz mamy do Starej stolicy Gruzji Mchety jeszcze dalej a jedyna sensowna droga to autostrada. No i guma nr 3 koszmar nie mija. To były bardzo szybkie 30 km. Po autostradzie chodziły krowy, psy ,holowano auta. To co tam rowerzyści. W Mchecie gość zaproponował nocleg w domu za jedyne 15 lari 27 zł. Zaprowadził nas do fajnej knajpy chaczapuri adzżaruli było pyszne. Mieszkanko super położone z widokiem na góry, łoża sprężynowe do tego pyszny litr wina saperawi i budzić rano.

Uplisciche 

lokalizacja: 10 km na wschód od miasta Gori, region Kartlia Wewnętrzna (Szida Kartli)

Na skalistym brzegu rzeki Mtkwari znajduje się kompleks zabytków z czasów głębokiej starożytności. Jest to największe miasto skalne na terenie Gruzji. Składa się z wielu imponujących rozmiarem systemów pomieszczeń, często rozlokowanych na kilku poziomach, połączonych korytarzami lub schodami. )

Uplisciche znaczy „Pańska Twierdza”. Początki osadnictwa w tym miejscu sięgają paleolitu, lecz do dziś przetrwały głównie zabytki z czasów rzymskich i średniowiecznych. W czasach arabskiej niewoli (VII-IX w.), gdy Tbilisi stało się siedzibą emiratu, Uplisciche było głównym ośrodkiem politycznym i kulturalnym we wschodniej Gruzji. Wtedy urzędował tutaj król wraz z całym dworem.

Zachowało się wiele pieczar, których wygląd wskazuje na silne wpływy rzymskie. Jedna z najciekawszych komnat posiada półkolebkowe sklepienie z dekoracją kasetonową. W jego murach znajdują się przejścia do pomieszczeń pomocniczych. W jednym z nich wykuto siedzenia najprawdopodobniej przeznaczone dla widzów. Wedle popularnej hipotezy był to skalny teatr.)

Wraz z chrześcijaństwem zaczęły się pojawiać pomieszczenia nawiązujące do architektury miejscowej, posiadające system stropów belkowych wykutych w skale. Szczególną uwagę zwraca tzw. reprezentacyjna sala pałacowa królowej Tamar. Spośród innych komnat wyróżnia się ona znacznymi rozmiarami. Strop został w tym przypadku podzielony na dwie części kamienną belką. Na jednej z nich umieszczono kopułę, również wydrążoną w kamieniu, będącą źródłem światła. Została ona zbudowana ze skośnie ułożonych belek, przypominających wieniec darbazi, choć o odmiennym układzie elementów.)

Na terenie Uplisciche odnaleźć można także pomieszczenia z XI wieku, nawiązujące do ówczesnej architektury na Bliskim Wschodzie. Jednakże największe zainteresowanie badaczy wzbudzają liczne obiekty typowe dla rodzimego stylu.

Mccheta i okolice Mccheta - starożytna stolica Gruzji

Żaden Gruzin nie uwierzy, że można odwiedzić Gruzję i nie zobaczyć Mcchety.

Po pierwsze leży ona dosłownie obok Tbilisi, po drugie tuż przy Mcchecie biegną najważniejsze szlaki komunikacyjne w kraju, po trzecie jest wyjątkowo urokliwie położona i wreszcie po czwarte – miasto może się poszczycić wspaniałymi zabytkami gruzińskiej cywilizacji, które w 1994 roku wpisano na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO.

Nie ważne więc czy jesteśmy alpinistami, biznesmenami, czy „zwykłymi” podróżnikami – zawsze znajdzie się okazja i kilka godzin na wizytę w Mcchecie.

W dawnych wiekach Mccheta była areną najważniejszych wydarzeń w historii Gruzji i Gruzinów. Z tym miastem wiążą się początki gruzińskiego państwa. Właśnie w Mcchecie Gruzini przyjęli chrzest. Świadectwem minionych dziejów są monumentalne świątynie i klasztory, warownie oraz grobowce gruzińskich monarchów. Mccheta to starożytna stolica Gruzji, która dziś jest kulturową stolicą Gruzinów i „miastem-muzeum”.

Współczesna Mccheta to niewielkie miasto (ok. 7500 mieszkańców) żyjące głównie z rolnictwa, handlu i turystyki. Dziś jest stolicą administracyjnego regionu Mccheta-Mtianeti.

Informacje praktyczne

Mccheta i jej okolice są świetnym pomysłem na jednodniową wycieczkę ze stołecznego Tbilisi. Taki wypad na zwiedzanie można znakomicie połączyć z piknikiem na łonie natury lub biesiada w mccheckich restauracjach. Mccheta leży około 20 km od centrum Tbilisi.

Najłatwiej dostać się do Mcchety taksówką. Tańszy wariant to marszrutki, czyli mikrobusy, które odjeżdżają z dworca Didube w zachodniej Tbilisi. Kursują one każdego dnia, choć w niedzielę wyraźnie rzadziej a podczas jazdy panuje wtedy większy ścisk. Bilet w jedną stronę kosztuje od 1 do 1,5 lari.

W Mchcecie nie brakuje knajp i restauracji, w których można zjeść gorące dania gruzińskiej kuchni np. chinkali lub chaczapuri. Z kolei na piknik pod gołym niebem warto zabrać świeżo upieczony gruziński chleb, czyli szoti lub lawaszi. Jest on wypiekany w specjalnych okrągłych piecach zwanych tone.

Położenie i krajobraz

Niewiele jest miast, którym położenie zapewniło tak malowniczy krajobraz, korzystny mikroklimat oraz wyjątkowo dogodne warunki do obrony i rozwoju gospodarki.

Mccheta rozłożyła się w śródgórskiej kotlinie, w widłach dwóch rzek. W tym miejscu zbliżają się do siebie pasma Wielkiego i Małego Kaukazu a pomiędzy nimi przeciskają się głębokie obniżenia. Od południa miasto jest chronione przez wody Mtkwari (ros. Kury), czyli największej rzeki Gruzji, która swoje źródła ma w masywach Małego Kaukazu.

Tuż za rzeką w górę strzelają Góry Trialeckie (Mały Kaukaz), które tworzą „naturalne miejskie mury” o wysokościach (względnych) od 300 do 400 m. Wschodnie rubieże miasta leżą nad Aragwi płynącą z pasm Wielkiego Kaukazu. Dodatkowo od wschodu i północny Mccheta jest okolona przez Góry Saguramskie, o wierzchołkach sięgających prawie 1500 m n.p.m.

W pierścieniu gór wokół Mcchety rzeki wycięły trzy „naturalne bramy”, którymi można dostać się do miasta. Północne „wrota” powstały w miejscu, gdzie rz. Aragwi przebiła się przez Góry Suramskie. Tymczasem zachodnią i południową bramę tworzy głęboka dolina rzeki Mtkwari, która właśnie w Mcchecie raptownie skręca na południe.

Panoramę Mcchety najlepiej podziwiać ze wzgórza Dżwari. Wznosi się ono wznosi się po wschodniej stronie kotliny, nieopodal miasta. W czasie wschodu słońca, przy pogodnym niebie, widać jak ogromny cień góry zwieńczonej katedrą kładzie się na miejskiej zabudowie. Warto stanąć na szczycie Dżwari i nacieszyć oko widokami, które zapierają dech w piersi.

W pierwszej chwili wzrok przyciągają wstęgi rzek, które łączą się ze sobą tuż przy murach monumentalnej katedry Sweti Cchoweli. W tym miejscu turkusowe wody Aragwi wpadają do brązowej rzeki Mtkwari. Miejska zabudowa Mcchety oglądana z Dżwari układa się w trójkąt. Jego wierzchołek tkwi dokładnie w widłach rzek, zaś podstawa opiera się o zielone stoki Gór Saguramskich.

Historia miasta

W miejscu dzisiejszej Mcchety ludzie osiedlali się już w paleolicie a nazwa miasta pochodzi zapewne od nazwy jednego z gruzińskich plemion zwanego Moschi. Społeczność Moschów stworzyła tutaj jedno z pierwszych gruzińskich miast. W III wieku p.n.e. Mccheta była stolicą królestwa kaukaskiej Iberii. Rządził nim król Parnawaz, który swoje panowanie rozciągnął daleko poza stolicę. W jego władaniu znalazły się nawet ziemie innego gruzińskiego państwa, czyli czarnomorskiej Kolchidy. Parnawaz wybudował w rejonie Mcchety Armazciche, czyli warowny kompleks ze świątynią i pałacem królewskim. Do dzisiejszych czasów przetrwały szczątki tych budowli.

W IV w. Iberią rządził król Miriam II. W 317 roku, właśnie w Mcchecie przyjął on chrzest. Gruzińska Iberia stała się drugim po sąsiedniej Armenii państwem, które uznało chrześcijaństwo za religię państwową. Mimo, że V w. król Wachtang Gorgasali przeniósł stolicę do Tbilisi, Mccheta nadal pełniła szereg ważnych funkcji. Tutaj dalej urzędował katolikos, czyli zwierzchnik kościoła gruzińskiego a w mccheckiej katedrze odbywały się koronacje i pochówki kolejnych królów.


Ruszamy rano © beduks

Strażnicy skalnego miasta © beduks

Guma nr 2 © beduks

Widoki superowe © beduks

Uplisciche tuż tuż © beduks

Drogi nawet bardzo fajne © beduks

Uplisciche panorama © beduks

Skalne miasto Uplisciche © beduks

Taki zaprzęg tylko w Gruzji © beduks

Dojeżdżamy do starej stolicy Gruzji © beduks

Zabytki z III wieku © beduks

Starych ruin sporo © beduks

Widoczki zacne © beduks

Takie małe bakterie, a chłopa położyły © beduks

Piec do wypieku pysznego puri © beduks

Piekarnia puri © beduks

Reanimacja nadrzeczna © beduks

Supra i AS zmartwychwstał © beduks

Męska potańcówa © beduks

Krowy na autostradzie norma © beduks

Gliniane domy © beduks

Mccheta wieczorowo © beduks


Chaczapuri adżaruli pyszne © beduks

Moje sprężynowe łoże © beduks

Prawdziwe gruzińskie © beduks

Gruzja i Armenia dzień 3 Borżomi i Gori

Wtorek, 28 czerwca 2016 · dodano: 18.08.2016 | Komentarze 1

Rano okazało się , że Andrzeja coś ostro pokąsało i nie były to komary i jeszcze gryzonie zeżarły pół chleba i tak mit Rambo runął. Rany były poważne i leczył je do końca wyjazdu. Dobrze , że bestiom chleb lepiej smakował niż Andrzej.  Borżomi ładnie położone ale ubieganie się o zimowe igrzyska olimpijskie to gruba przesada. Po zwiedzeniu miasta ruchliwą drogą pojechaliśmy do Chaszuri. Typowe smętne miasteczko. Kolejny upalny etap. Dalsza doga do Gori bardzo ruchliwa i niebezpieczna. Spotkaliśmy hiszpanów jadących do Chin. Zdecydowali się na drogę dla wariatów tak jak i my , a było ciut niebezpiecznie, większość rowerzystów rezygnuje i jedzie marszutka.Kawałek autostradą było całkiem nieźle i trzeba było na niej pozostać bo lokalne dróżki takie sobie. Docieramy do. Gori zwiedzamy muzeum najsłynniejszego Gruzina Stalina. Jemy kebaby. Kawałek za miastem rozbijamy namioty (obaj) nad rzeką przy linii kolejowej. Miejsce bardzo piękne i urokliwe tylko te stalowe potwory. Kąpiel w rzece niezła. Po najdłuższym etapie noc umilały nam jadące co chwilę pociągi. A linia  była magistralą.

Pokaż trasę GPS


Mosty mosteczki © beduks

Królowa rzek Gruzji Kura © beduks

Borżomi nasze © beduks

Raniutko w Borżomi © beduks

Most w Borżomi piękniutki © beduks





Ale mostek piękny © beduks

Urokliwe Borżomi © beduks

Trasa dzisiaj z rana bardzo sympatyczna © beduks

Wyjątkowo przyjemna część etapu © beduks

Widoczki pyszne © beduks

W muzeum oprawcy narodów © beduks

Park narodowy Borżomi © beduks

Okolice Borżomi © beduks

A hiszpanie do pekinu jadą a co © beduks

W Gori © beduks


Morderca a pomnik ma, w Polsce też można takich znależć © beduks

Na schodkach po których biegał ten gruzin naj © beduks


Dom rodzinny mordercy milionów © beduks



Salonka Stalina © beduks

Wyjeżdżamy z Gori © beduks

Andrzej budowniczy © beduks

W namiocie lepiej © beduks

GRUZJA i Armenia dzień 2

Poniedziałek, 27 czerwca 2016 · dodano: 18.08.2016 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPSPo spokojnej nocy i turystycznym śniadanku ruszamy w kierunku Borżomi. Początek drogi całkiem fajny około południa docieramy do miasteczka gdzie ucztujemy jest chaczapuri i mój faworyt pyszny gulasz wołowy o nazwie ostryj. Gospodarz podaje jeszcze w prezencie karafkę zmrożonego koniaku, bo służył w Polsce i nasz kraj jest ok. Po wypoczynku ruszamy w krętą górską drogę pełną kurzu. Po kilkunastu km łapię 1 z wielu gum. Wymiana dętki, przecięcie poprzedniej spore, droga lekki koszmar. Temperatura zbliża się do 40 stopni ( rekordowo gps pokazał 49)zdecydowanie najbardziej gorący dzień. Mały popas przy sklepiku w ubogiej gruzińskiej wsi. Z powodu koszmarnego-upału zażywamy kąpieli w górskiej rzeczce. Jest super. Dalej olbrzymia góra pod nią tunel, ale kolejowy. Wsiadamy do egzotycznego pociągu i pokonujemy kilka km pod ziemią. Bilety śmiesznie tanie ludzie wożą wszystko kury , kosy, grabie, worki z mąką. Jest nawet salon gier. Wysiadamy na małej stacyjce i po przejechaniu ok 20 km już o zmroku nocujemy na dziko tuż przed kurortem Borżomi.
Andrzej znowu w stylu Rambo. ( z przygodami)


Biwakowe klimaty © beduks


Rano na biwaku © beduks

Trasa piękna ... była nadchodzi koszmar © beduks

Wąwóz piękny © beduks

Jest co oglądać ten piękny wąwóz nas wciąga © beduks

Wiemy gdzie jechać © beduks

Takie lokalne rzezby © beduks

2 śniadanie albo wczesny obiad © beduks

Ma chłop podejście © beduks

Rzeczka górska bardzo ciepło © beduks


Biednie ale satelitarnie © beduks

Sklep multikulti © beduks

No i koniec jazdy te cyferki są jakieś nienormalne © beduks

Woda to życie i paliwo © beduks

Mostek w stlu gruzińskim © beduks

Zadowolony gość z Przywidza © beduks

Nad rajską rzeczką © beduks

Ten to umie wypoczywać © beduks

2 rzeki w jednym miejscu dwie temperatury wody jak w spa © beduks

Promocja miasta © beduks

Goni pannę goni © beduks

Nadchodzi piękna chwila ... spisał się © beduks

Dalej pociągiem góra wielka a tunel tylko pociągowy © beduks

Jest przyrodniczo i widokowo © beduks

Wsi gruzińska wsi spokojna © beduks

Klimatyczny pociąg © beduks

Rambo idzie spać szkoda , że ostatni raz Rambo © beduks

Gruzja i Armenia dzień 1

Niedziela, 26 czerwca 2016 · dodano: 18.08.2016 | Komentarze 1

Zapakowani do samolotu na Okęciu nocą lecimy do Kutaisi. Andrzej i Damian czy damy radę? Kartony z rowerami wyważone idealnie. Po lądowaniu składamy rowerki i oddajemy kartony do gruzina Gia który za 20 dolców obiecał przechować i przywieźć przed odlotem. Ruszamy do odległego 25 km Kutaisi jest bardzo ciepło i wieje dosyć silny czołowy wiatr. Za lotniskiem spotykamy 2 rowerzystów z Polski którym zaginęła wczoraj część bagażu w tracie lotu i liczyli na odbiór dzisiaj. Dojeżdżamy do centrum całkiem przyzwoitego miasta. Ładny most na Kurze. Kilka fotek ,jemy gruzińskie cinkwali i ruszamy do Zestaponi. Nieprzespana noc, ciepły, silny, czołowy, wiatr, brak aklimatyzacji powoduje, że jedzie się ciężko. O zmroku docieramy do miasta, małe zakupy i kilka km dalej nad rzeczką nocujemy. ja w namiocie Andrzej jak Rambo na trawie.



Andrzeju zaprawdę powiadam Ci............... © beduks

A jednak poleciał Kaszubska psia jucha © beduks

A kto złoży rower © beduks

Gia taksiarz od kartonów © beduks

Czas ruszać © beduks

Napotkani rowerzyści polacy ze śląska zgubili bagaz w samolocie © beduks

Trochę pobłądziliśmy i na drodze stanęło stado kóz © beduks

Andrzej rusza na podbój Gruzji © beduks

Pierwsze foty © beduks

Auta pamiętające Stalina ... niektóre© beduks

Dno Kury © beduks


Most w Kutaisi © beduks

W kapeluszu przystojniej © beduks

Radziecka myśl techniczna © beduks

Rzeka Kura w Kutaisi © beduks

Damian i Kura © beduks

Miasto prawie jak europejskie © beduks

Kutaisi pomnikowe © beduks

Cinkwali pycha © beduks

Kutaiskie fontanny © beduks

Andrzej też nie tonie © beduks

Nawet rękę podali © beduks

Piękne miejsce kąpielowe na wypoczynek © beduks

Jedziemy i jedziemy, ale po co ten wiatr © beduks

Odpoczynek na dywanie © beduks

Bazar garncarsko pamiątkowy © beduks


Gruzja oswojona © beduks

Ostatnie przygotowania do GiA

Sobota, 25 czerwca 2016 · dodano: 15.08.2016 | Komentarze 0

Zakupy i dla przyjemności.

Praca zakupy.

Środa, 22 czerwca 2016 · dodano: 22.06.2016 | Komentarze 0

Szkolny dzień rowerowy

Wtorek, 21 czerwca 2016 · dodano: 22.06.2016 | Komentarze 0

Przejażdżka z uczniami wzdłuż Wisły i po parku.


Klasyka nadwiślańska © beduks

Słynne żabki tczewskie parkowe © beduks

Praca trening.

Poniedziałek, 20 czerwca 2016 · dodano: 20.06.2016 | Komentarze 0

Praca trening zakupy. 2 dni

Piątek, 17 czerwca 2016 · dodano: 20.06.2016 | Komentarze 0